Nucleaire geneeskunde:

Bij nucleaire geneeskunde kan met behulp van radioactieve stoffen de werking van het lichaam, een orgaan, orgaansysteem of een skelet worden afgebeeld. 

Bij nucleaire geneeskunde bevindt de stralingsbron zich niet buiten de patiënt, maar is de patiënt zelf de bron. De radioactieve stof kan op verschillende manieren worden toegediend aan de patiënt.  

Meestal gebeurt dit doormiddel van een injectie in de boven arm, maar de radioactieve stof kan ook worden toegediend doormiddel van het eten van een radioactieve maaltijd. 

De stoffen zenden dan straling uit. Deze straling wordt gemeten met een gammacamera.  

 

De medische beeldvormer hoeft tijdens het onderzoek geen bescherming te dragen en hoeft zich ook niet in een aparte ruimte te bevinden. Wel is het aan te raden om een gepaste afstand van de ingespoten patiënt te behouden, deze patiënt is immers radioactief. 

  

Ook maken de ‘radioactieve patiënten’ gebruik van een apart toilet, dit met de reden dat niet-radioactieve bezoekers en werknemers zo min mogelijk straling oppikken. 

De patiënten krijgen na inspuiting ook het advies mee een gepaste afstand te behouden tot andere bezoekers van het ziekenhuis, dit met dezelfde reden.